REZİLLİĞİN DANİSKASI

Şöhret uğruna her türlü çılgınlıklar yapılıyor… Sosyal medyadaki rezillik başta olmak üzere yapılan onca mide bulandıran girişimlere pes diyorum artık.

Gençlik nereye gidiyor böyle…  Şöhret herkesçe bilinme, tanınma, ünlü olma. Tüm insanlar yerine ve zamanına göre; beğenilmeyi, sevilmeyi, onaylanmayı, taktir edilmeyi ister. Hangi millette, hangi yaşta, hangi cinsiyette olursa olsun ister. Esasında ilgi görme, beğenilme, sevilme isteğinin tüm canlılarda var olduğu biliniyor.

Ama bazılarında çok, bazılarında az. Osho, "sevilme isteği, taktir edilme, beğenilme isteği sizi köle yapabilir" diyor. Kişi  yaşamında bu dengeyi iyi kurabilmeli. Şöhretin peşinden giderken; kendisini köle etmemeli, onurundan ödün vermemeli, değerlerinden kopmamalı, ailesini çevresini utandırmamalı,  bazı hayatları ve hayatını mahvetmemeli. Eski Yeşilçam filmlerin de, şöhrete giden yolda başa gelenler; çok işlenmiş bir konu.

Şöhret, emekle, sabırla, özgünlükle, farklılıkla, sebatla, yaratıcılıkla elde edilebildiği gibi; zaaflarımızla, hırslarımız, sabırsızlığımız, bencilliğimizle, sivriliklerimizle de elde edilebiliriz. Şöhret tek başına ve sürekli olarak kişide bir hayat değişikliği gerçekleştirmez. Kişinin özünden gelen istekle ancak köklü ve kalıcı bir hayat değişikliği olabilir.

Günümüzde yaşanan popüler kültür insanları; herkes ile birlikte gittiğinde değil, onların önünde gittiğinde mutlu olunacağına inandırmış. Tüketmenin, satın almanın zevk ve keyif almanın ibadete dönüştüğü bir dönemi yaşıyoruz. Toplumda oluşan bu değer yargılarından; çocuklar ve gençler daha çok etkilenmekteler. Bu olumsuz toplumsal değer yargıları; kişinin kendisi ile ve başkaları ile olan  ilişkilerini olumsuz olarak etkilemekte. Toplumsal kültürü yozlaştırmakta. Popüler kültür, popüler şöhret gençlere; uyuşturucu kadar zarar vermekte.